[Bei Μir Βist Du Schön]

*ολα τα κοκκινα, πλην του τιτλου, πατιουνται. Καλη διασκεδαση.*

[René Magritte, The dangerous liaison]

Καταγραφη figment, νουμερο δεκαεπτα, τιτλος: Bei Μir Βist Du Schön [ή αλλιως Close Your Eyes, We Are Blind]


Αγγιζω το στομα σου, με το δαχτυλο μου αγγιζω το περιγραμμα του στοματος σου, το σχεδιαζω σαν να το δημιουργει το χερι μου, σαν το στομα σου να μισανοιγει για πρωτη φορα και αρκει να κλεισω τα ματια μου για να το σβησω και να ξαναρχισω να το φτιαχνω, και καθε φορα κανω να γεννιεται το στομα που ποθω, το στομα που επιλεγει το χερι μου και σχεδιαζει πανω στο προσωπο σου, ενα στομα επιλεγμενο αναμεσα σε τοσα αλλα, επιλεγμενο με ηγεμονικη ελευθερια απο εμενα για να το ζωγραφισει το χερι μου πανω στο προσωπο σου και που απο ενα γυρισμα της τυχης που δεν προπαθω να καταλαβω συμπιπτει ακριβως με το στομα σου που χαμογελαει κατω απο εκεινο που σχεδιαζει το χερι μου.
Με κοιτας, με κοιτας απο κοντα, καθε φορα κι απο πιο κοντα και τοτε παιζουμε τον κυκλωπα, κοιταζομαστε ολο κι απο πιο κοντα και τα ματια μεγαλωνουν, πλησιαζουν το ενα το αλλο, κολλανε το ενα στο αλλο και οι κυκλωπες κοιτιουνται, οι ανασες τους μπλεκουν, τα στοματα συναντιουνται και παλευουν ανορεχτα, δαγκωνονται με τα χειλια, ακουμπωντας μολις τη γλωσσα πανω στα δοντια, παιζουν μεσα στον περιβολο τους που πηγαινοερχεται ενας βαρυς αερας με ενα παλιο αρωμα και μια σιωπη. Τοτε τα χερια μου θελουν να βυθιστουν στα μαλλια σου, να χαιδεψουν αργα τα βαθη των μαλλιων σου ενω φιλιομαστε σαν το στομα μας να ειναι γεματο λουλουδια ή ψαρια, ζωηρες κινησεις, σκοτεινη ευωδια. Κι οταν δαγκωνομαστε ο πονος ειναι γλυκος κι οταν πνιγομαστε μ' ενα συντομο και τρομερο ταυτοχρονο ρουφηγμα της αναπνοης, αυτος ο στιγμιαιος θανατος ειναι ομορφος. Και υπαρχει ενα και μονο σαλιο, μια και μονη γευση απο ωριμο φρουτο κι εγω σε νιωθω ν' ανατριχιαζεις απανω μου οπως η σεληνη στο νερο.
Χουλιο Κορτασαρ, Το Κουτσο, εκδοσεις ΕΞΑΝΤΑΣ


Χαμογελω στην ιδεα του ποσο ομορφο θα ηταν, την παραπανω περιγραφη, ο καθενας απο εμας να την επαιρνε και να την εκανε δικια του, να προσεθετε τα "δικα του" χειλια και τα "δικα του" δαχτυλα.Τη "δικη του" ανασα και το "δικο του" σαλιο.Τα "δικα του" ματια και το "δικο του" στομα.Να σχεδιαζε τα αμιγως προσωπικα του δευτερολεπτα.
Καληνυχτα και καλη τυχη.

*Ευχαριστω τη φιλη μου και εικαστικο Βικτωρια Καρβουνη [μπορειτε να τη βρειτε εδω] που με "συστησε" με το παραπανω αποσπασμα απο το προαναφερθεν βιβλιο του Κορτασαρ και για την ιδεα της οτι αν αυτο το κειμενο ηταν πινακας, θα ηταν του Μαγκριτ.*